​خدمت به خلق٬ از جمله خانواده ، به نیت الهی٬ عبادت است…  
هدف از خلقت جن و انس عبادت و بندگی است:

« وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُون؛

من جنّ و انس را نیافریدم جز براى اینکه عبادتم کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند)»(ذاریات:۵۶).
از آن جا که دین مبین اسلام جامع است، عبادات او نیز از جامعیت بر خوردار است و دنیا و آخرت را مورد اهتمام قرار داده، به فرد و اجتماع توجه دارد،و آرامش و شادی را در دل پدید می آورد.
«خدمت به دیگران »

بارزترین جنبه ی اجتماعی عبادت، خدمت به مردم و برآوردن نیازهای آنان است. البته این خدمت فقط در رفع مشکلات مادی خلاصه نمی شود. این توجه به خلق و رفع هم و غم آنها بقدری انسان ساز و نشان از انسانیت دارد که در آیات و روایات بر آن تاکید شده است.
در روایات بسیاری به اهمیت و جایگاه رفیع خدمت به خلق بیان شده است:

پیامبر اکرم – صل الله علیه و آله وسلم- فرمودند:

 «کسی که هر روز به امور مسلمانان همّت نگمارد، مسلمان نیست.»( اصول الکافی،ج ۳، ص ۲۳۸).
از حضرتش درباره محبوب ترینِ بندگان نزد خداوند، سؤال شد، فرمودند:

«محبوب ترین بندگان نزد خداوند، آن کسی است که سودش بیشتر به مردم برسد».( همان: ص ۲۳۹)
خداوند در سوره ذاریات، بیان

 می کند :

«انسان تو را خلق کردم تا مرا عبادت کنی… آن چه که یک انسان باید به آن اهتمام به ورزد، عبادت و بندگی خدا است،

 در خدمت به خلق هم باید به خدا توجه داشت .

« پس عبادت هم فردی و هم  اجتماعی است»
از موارد بارز خدمت به خلق خدا ،خدمت به خانواده است. 

به برخی از روایات در این زمینه اشاره می شود :

الف) پیامبر خدا صلى الله علیه و آله به امام على (علیه السلام) فرمودند: 

اى على! کسى که از خدمت کردن به خانواده عارش نیاید ، بدون حسابرسى به بهشت وارد مى شود . اى على! خدمت به خانواده ، زداینده گناهان بزرگ است ، خشم پروردگار را فرو مى نشاند ، کابین حوران بهشتى است و بر حَسَنات و درجات مى افزاید . اى على! به خانواده خدمت نمى کند ، مگر صدّیق یا شهید یا مردى که خدا برایش خیر دنیا و آخرت را مى خواهد

ب) پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله) فرمودند :  خَیرُکُم خَیرُکُم لأَِهلِهِ وَأَنَا خَیرُکُم لأَِهلى ما أَکرَمَ النِّساءَ إلاّ کَریمٌ وَلا أَهانَهُنَّ إلاّ لَئیمٌ–– بهترین شما کسى است که براى خانواده اش بهتر باشد، و من از همه شما براى خانواده ام بهترم، زنان را گرامى نمى دارد، مگر انسان بزرگوار و به آنان اهانت نمى کند مگر شخص پَست و بى مقدار.(نهج الفصاحه، ح ۱۵۲۰).
ج)حضرت امام علی علیه السلام می فرماید: 

«روزی پیامبرصلی الله علیه و آله و سلم وارد خانه ی ما شد در حالی که فاطمه (س ) کنار سینی نشسته بود و من عدس پاک می کردم حضرت خطاب به من فرمود: 

یا ابالحسن ! گفتم : لبیک یا رسول الله (ص) فرمود از من بشنو و من چیزی جز فرمایش پروردگارم 

نمی گویم …    

یا علی ! هر کس در خانه  خدمت کند و به عیالش کمک کند و روی برنگرداند خداوند اسم او را در دفتر شهداء می نویسد و برای او هر شبانه روزش ثواب هزار شهید را می نویسد. 

برای هر قدمی که در این خدمت بر می دارد ثواب حج و عمره نوشته می شود. و به تعداد رگهای بدنش شهری در بهشت عطا فرماید . 

یا علی ! ساعتی در خانه در خدمت عیال بودن از هزار سال عبادت و هزار حج و عمره بهتر است و بهتر از آزاد کردن هزار بنده و هزار جنگ و عیادت هزار مریض و هزار جمعه و حضور در هزار تشییع جنازه و سیر کردن هزار گرسنه و پوشاندن هزار عریان – بی لباس – هزار سواره نظامی که به راه خدا می روند است . 

و به حال او بهتر است از دادن هزار دینار که آن دینارها را به فقیران تهی دست بدهد . 

و بهتر 

است از خواندن تمام تورات و انجیل و زبور و فرقان – قرآن – و آزاد سازی هزار اسیر که اسیر شده اند . و بهتر از هزار قربانی که همه را به نیازمندان داده باشند . و تا از دنیا نرفته جایگاهش را در بهشت می بیند.  
یا علی ! هر کس از خدمت به عیالش سرباز نزند پس آن – خدمت - کفاره ی گناهان کبیره ی او محسوب 

می شود و موجب خاموشی غضب پروردگار و مهریه ی حوران بهشتی است. 

و بر حسنات و درجات او اضافه می گردد . 

یا علی ! به خانواده خدمت نمی کند مگر صدیقان و شهیدان یا مردهایی که خدا به آنها خیر دنیا و آخرت را خواسته باشد. » 

(بحار ، ج۱۰۴، ص ۱۳۲ ،روایت ۱ ، باب ۶ ).