رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: ما مِن مُسلِمٍ يَنظُرُ امرأةً أوّلَ رَمقَةٍ ثُمّ يَغُضُّ بَصَرَهُ إلّاأحدَثَ اللَّهُ تعالى لَهُ عِبادَةً يَجِدُ حَلاوَتَها في قَلبِهِ
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هيچ مرد مسلمانى نيست كه نگاهش به زنى بيفتد و چشم خود را پايين اندازد مگر اينكه خداى متعال به او توفيق عبادتى دهد كه شيرينى آن را در دل خويش بيابد.
كنز العمّال: 13059.
عنه صلى الله عليه و آله: كانَ بِالمَدينَةِ أقوامٌ لَهُم عُيوبٌ فسَكَتوا عَن عُيوبِ النّاسِ، فأسكَتَ اللَّهُ عَن عُيوبِهِمُ النّاسَ، فماتُوا ولا عُيوبَ لَهُم عِندَ النّاسِ، وكانَ بِالمَدينَةِ أقوامٌ لا عُيوبَ لَهُم فتَكَلَّموا في عُيوبِ النّاسِ، فأظهَرَ اللَّهُ لَهُم عُيوباً لَم يَزالوا يُعرَفونَ بِها إلى أن ماتوا
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: در مدينه مردمانى بودند كه عيبهايى داشتند، اما زبان از عيبجويى مردم فرو بستند. پس خداوند زبان مردم را از عيبجويى آنان فرو بست. در نتيجه، آن عدّه مُردند و مردم از عيبهاى آنان آگاه نشدند. در همين شهر مردمانى هم بودند كه عيبى نداشتند، امّا درباره عيبهاى مردم سخن مىگفتند. پس خداوند در آنان عيبهايى آشكار ساخت كه تا وقتى مُردند به آن عيبها معروف بودند.
بحار الأنوار: 75/ 213/ 4.
عنه صلى الله عليه و آله: مَن عَلِمَ مِن أخيهِ سَيِّئَةً فسَتَرَها، سَتَرَ اللَّهُ عَلَيهِ يَومَ القِيامَةِ
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كه از برادر خود گناهى بداند و آن را بپوشاند، خداوند در روز قيامت گناهان او را بپوشاند
الترغيب والترهيب: 3/ 239/ 7.
رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: مَن سَتَرَ عَلى مُؤمِنٍ فاحِشَةً فكأنَّما أحيا مَوؤودَةً
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس زشتكارىِ مؤمنى را بپوشاند، چنان است كه دختر زنده به گور شدهاى را نجات داده باشد.
كنز العمّال: 6388.
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام : … وَ لَنْ يُنَالَ شَيْءٌ مِنَ الْخَيْرِ عِنْدَ اللَّهِ إِلَّا بِطَاعَتِهِ وَ الصَّبْرِ وَ الرِّضَا؛ لِأَنَّ الصَّبْرَ وَ الرِّضَا مِنْ طَاعَةِ اللَّهِ.
امام صادق علیه السلام : هرگز بهيچ خیری كه نزد خدا است نتوان رسيد جز بفرمانبرى خدا و صبر و رضا كه صبر و رضا هم خود فرمان برى از خدا است.
كلينى، چاپ: اول، ق1429 ؛ ج15 ؛ ص23 و 24
