▪ برای زیارت کربلا اموالت را بفروش ▪

? قال الصادق علیه السلام:
? و لو یعلموا ما فی زیارته من الخیر و یعلم ذلک الناس لا قتتلوا علی زیارته بالسیوف و لباعوا اموالهم فی اتیانه
◾ امام صادق علیه السلام:
✔ اگر مردم بدانند که چقدر خیر و برکت در زیارت امام حسین علیه السلام وجود دارد هر آینه برای رفتن به زیارت حضرت، دست به شمشیر می شوند.
? و همچنین اموال خود را برای زیارتش به فروش می رسانند.

? کامل الزیارات صفحه 91 و صفحه 92

? #ویبقی_الحسین

? حسرت جانکاهِ روزِ قیامت

عن عبداللّه الطّحّان، عن أبی عبداللّه علیه السلام قال:
سمعته وهو یقول: ما مِنْ أحَدٍ یَوْمَ الْقیامَةِ إلاّ وَ هُوَ یَتَمَنّى أنّهُ مِنْ زُوّارِ الْحسینِ، لِما یَرى مِمّا یُصْنَعُ بِزُوّارِ الْحسینِ علیه السلام مِنْ کَرامَتِهِمْ عَلى اللّه تَعالى[1]؛
امام صادق علیه السلام مى فرمایند:
در روز قیامت کسى نیست مگر اینکه آرزو مى کند که اى کاش من هم از شمار زوّار سیّدالشهدا علیه السلام مى بودم، زیرا مى بیند که خداوند با زائران قبر امام حسین علیه السلام چه مى کند و ایشان تا چه اندازه نزد خدا شأن و کرامت دارند.

? ? ? ? ? ? ? ?

(1). کامل الزیارات، باب 50، صفحه 259؛
بحار الأنوار، جلد 98، صفحه 72.

? ? ? ? ?

داستان مردی که به زیارت امام حسین علیه السلام نمی‌رفت

شخصی از بزرگان هند به قصد مجاورت کربلای معلّی به این شهر آمد و مدت شش ماه در آنجا ساکن شد و در این مدت داخل حرم مطهر نشده بود و هر وقت زیارت حضرت امام حسین علیه السلام را اراده می‌کرد، بر بام منزل خود رفته، به آن حضرت سلام می کرد و او را زیارت می‌نمود؛ تا این که سرگذشت او را به «سید مرتضی»که از بزرگان آن عصر و مرسوم به «نقیب الاشراف» بود رساندند.
سید مرتضی به منزل او رفت و در این خصوص او را سرزنش نمود و گفت: «از آداب زیارت در مذهب اهل‌بیت علیه السلام این است که داخل حرم شوی و عقبه و ضریح را ببوسی. این روشی را که تو داری، برای کسانی است که در شهرهای دور می‌باشند و دستشان به حرم مطهر نمی‌رسد.»
آن مرد چون این سخن را شنید گفت: «ای نقیب الاشرف» از مال دنیا هر چه بخواهی از من بگیر و مرا از رفتن معذور دار.
هنگامی که سید مرتضی سخن او را شنید بسیار ناراحت شد و گفت: «من که برای مال دنیا این سخن را نگفتم؛ بلکه این روش را بدعت و زشت می‌دانم و نهی از منکر واجب است.»
وقتی آن مرد این سخن را شنید، آه سردی از جگر پر دردش کشید. سپس از جا برخاست و غسل زیارت کرد و بهترین لباسش را پوشید و پا برهنه و با وقار از خانه خارج شد و با خشوع و خضوع تمام، نالان و گریان متوجه حرم حسینی گردید تا این که به در صحن مطهر رسید .
نخست سجده شکر کرد و عتبه صحن شریف را بوسید. سپس برخاست و لرزان، مانند جوجه گنجشکی که آن را در هوای سرد در آب انداخته باشند، بر خود می‌لرزید و با رنگ و روی زرد، همانند کسی که یک سوم روحش خارج گشته باشد، حرکت می‌کرد تا این که وارد کفش کن شد. دوباره سجده شکر به جا آورد و زمین را بوسید و برخاست و مانند کسی که در حال احتضار باشد داخل ایوان مقدس گردید و با سختی تمام خود را به در رواق رسانید.
چون چشمش به قبر مطهر افتاد، نفسی اندوهناک بر آورد و مانند زن بچه مرده، ناله جانسوزی کشید. سپس به آوازی دلگداز گفت: «اَهَذا مَصرَعُِِِ سیدُالشهداء؟ اَهَذا مَقتَلُ سیدُالشهداء؟ ؛ آیا اینجا جای افتادن امام حسین علیه السلام است؟ آیا اینجا جای کشته شدن حضرت سیدالشهداء است؟»
پس فریاد کشید و نقش زمین شد و جان به جان آفرین تسلیم نمود و به شهیدان راه حق پیوست.»
منبع:
داستان‌های علوی، ج4، ص210/ دارالسلام عراقی، ص301

▪️ شمشیر ابن ملجم بر سر تو فرود آمد و قلب کودکان شهر شکست… پیشانی تو شکافته شد و یتیمان خون گریه کردند…

▫️ شهر پُر شده از صدای خاموشیِ کودکان و یتیمانی با کاسه هایی پُر از خالی… و زمزمه سوالی بی جواب، که
دیگر صدای دلنشین آهنگ دَر، از کدام کوچه به گوش خواهد رسید!؟ دیگر آهنگ گام هایش در کدام گوش نجوا خواهد شد؟

▪️ وقتی بهانه‌ی شب های یتیمان و روزهای کودکان پَر کشید، دیگر شب ها ماندند و کیسه هایی پُر از خالی و سکوتی که گوش شهر را کر کرده…

▫️ و اینک یتیمانی که خود مقصرند، مقصرِ نبود پدر در شب قدر؛ وقتی قدرش را ندانستند…

▪️ خدا خُلفِ وعده نمیکند، قدر پدر را ندانی دریغش میکند؛ از آنها علی میگیرد و از ما ولی…

▫️ ایام شهادت #امام_علی علیه السلام را محضر امام زمان و شما شیعیان تسلیت عرض میکنیم.

محل ضربت خوردن امیرالمومنین علی علیه السلام در مسجد کوفه